Od Sylwestra minęło już sporo czasu i o wydarzeniach w Kolonii wypadałoby już mówić w trybie przeszłym. Tymczasem co dzień wychodzą nowe fakty. Co dzień rośnie liczba kobiet, które zostały sponiewierane. I to nie jest tak, że ta liczba rośnie, bo codziennie zdarzają się nowe napaści. Ta liczba rośnie, bo coraz więcej kobiet nabiera odwagi, by o tym mówić. I przestaje być problemem, że służby niemieckie wraz z niemieckimi mediami fakty napaści ukrywały. Oraz nie da się ukryć, że ukrywają nadal. Nie mówi się o gwałtach. Wprawdzie ta informacja padła tu i ówdzie, ale z pewną nieśmiałością i tylko w taki sposób, by kiedyś powiedzieć, że padła. Zupełnie jak gazeta wyborcza, co to podobno w czerwcu informowała o przewale PO i Rzeplińskiego, ale jakoś tak, że niewielu to widziało.
A gwałty były. Są nadal. Także na dzieciach. Także na psychice tych kobiet, które nabierają odwagi, które muszą nabierać odwagi, by je zgłosić. Sparaliżowane wstydem, pohańbione, zniewolone merkelową poprawnością polityczną, która nakazuje szacunek i współczucie dla ciapatych muszą się przełamywać zamiast wrzeszczeć o tym od pierwszego dnia.
Na początku było 70, potem 150, potem 500, dziś padło 1000. Nie wiadomo, ile jeszcze.
W latach 90tych często bywałam w Berlinie i już wtedy zauważyłam, że zauważam mało dzieci, mało matek z wózkami, puste fajne place zabaw dla dzieci. Niemki już wtedy nie lubiły rodzić. To teraz będą chciały? Rodzić córki? W państwie, które nie tylko nie potrafi zapewnić bezpieczeństwa, ale jest wrogiem nie rodzi się dzieci. Która kobieta będąca świadoma zagrożeń będzie chciała mieć dzieci? A jak dzieci się nie rodzą to ile pokoleń trzeba, żeby wyginąć; dwa, trzy...
Komentarze